Rust in mijn huis en in mijn hoofd

De Bunker

Door mijn dwangstoornis (O.C.S.) en achteraf ook door dingen die met mijn autisme te maken hebben, was het vaak een rommel in mijn huis. Vanaf 1989 woonde ik eerst een zolderkamer bij een mevrouw in huis. Vanaf 2006 had ik een eigen huurhuis.

Zelf kon ik niet starten met het opruimen en organiseren van mijn huis.

Al die jaren kwamen er wel spullen bij, maar ik gooide bijna nooit spullen weg, tenzij ze kapot waren. Datgene waarvan ik niet wist wat ik ermee moest belandde in de bunker....mijn rommelkamer, waar het echt een bende was.

Mijn administratie

Op dezelfde manier ging het met mijn administratie. Vroeger heb ik wel aardig wat mappen aangelegd voor m'n administratie, maar ook daar kwam alleen maar bij en ging er niks uit. De afgelopen paar jaren maakte ik de enveloppen open, betaalde ik gelijk de rekeningen en dan verdween de brief op een grote stapel, die vervolgens weer in een grote tas belandde, die ook in de bunker terecht kwam. Maar in mijn hoofd wist ik wel in grote lijnen waar ik iets moest zoeken.

Externe prikkel

Samen met iemand anders lukte het altijd wel om dingen in huis op te ruimen. Vaak werd het door mijzelf en misschien ook door anderen gezien als luiheid, maar nu weet ik dat ik die externe prikkel nodig heb om dingen gestructureerd te krijgen.

Organizer op Maat

Gelukkig kwam ik een aantal jaren geleden in aanraking met Saskia van Leenen (organizer). Zij zou samen met E.F.T.coach Bianca de Vassy een workshop geven: “rust in mijn huis en rust in mijn hoofd”.

Ik sprak met Saskia af om een opruimscan te doen. Dat is een gesprek om inzicht te krijgen in wat er moet gebeuren om weer structuur in mijn huis te krijgen. We zijn per ruimte het hele huis zo doorgelopen. Daarna maakte Saskia een plan van aanpak om hiermee samen aan de slag te gaan.

We zijn begonnen met het meest belangrijke in huis, de ruimte waar ik het meeste aanwezig ben, nl. de woonkamer. We hebben een lijstje gemaakt op volgorde van mijn prioriteiten, om zo 1 voor 1 alle ruimtes af te werken in het huis.

W.M.O (Wet Maatschappelijke ondersteuning)

Omdat ik in die tijd zelf nog alles moest bekostigen, hebben we om de 3 of 4 maanden een afspraak gepland. Op die manier zat er geen regelmaat in en gezien het feit dat het een opstapeling was van 15 jaar, is die achterstand niet zomaar weggewerkt.

Gelukkig kan ik nu, door mijn diagnose van autisme, aanspraak maken op de W.M.O. en kan Saskia hier ook van betaald worden. Nu kunnen we wel maandelijks 2,5 of 3 uur inplannen. Dit is nu het 2e jaar waarin ik W.M.O krijg en zie ik ook echt grote verschillen.

Bunker 2.0

Doordat de bunker (rommelkamer) uit mijn zicht was voelde ik ook niet zo de prioriteit om hiermee aan de slag te gaan. Uiteindelijk is nu het plan ontstaan om van deze kamer een creatieve kamer te maken. In deze kamer komt dan laminaat te liggen, een mooi werkblad en verschillende kasten, waaronder een stellingkast, zodat ik al mijn mozaïek spullen en andere creatieve spullen kwijt kan. Op de foto zien jullie de bunker voor het opruimen en hoe het nu is. Aan het eind van dit jaar wil ik graag de creatieve kamer gerealiseerd hebben.

De woonkamer was natuurlijk de 1e prioriteit, maar het is ook fijn als de andere ruimtes in huis op orde zijn. Daarnaast is het fijn dat, wanneer ik creatief bezig ben, niet weken of maandenlang de eettafel helemaal vol ligt met spullen, want dat geeft ook weer onrust. En boven in die creatieve kamer kan ik het gewoon laten liggen.

Stapje voor stapje

Zo komt er steeds meer ruimte en overzicht in mijn huis en ook in mijn hoofd. Alle ruimtes komen zo aan bod en dat stimuleert mij weer om mijn huis ook op orde te houden.

Inmiddels hebben we de hele administratie op orde en het is fijn om alles ook makkelijk terug te vinden. Voor mij is het nu ook makkelijker om het ook zelf bij te houden.

Ik ben heel blij met alle steun die ik krijg en word ook blij als ik nu deze veranderingen zie.